Hey allemaal, Seba hier! Vandaag deel ik mijn avonturen van een solo-trainingstocht. Aangezien ik volgende week op vakantie ga en dus geen wandeling kan maken in het weekend, besloot ik om op vrijdag op pad te gaan terwijl Thomas hard aan het werk was. De wandeling was een flinke uitdaging van iets meer dan 15 km, en ik legde deze afstand af in 2 uur en 21 minuten, wat neerkomt op een gemiddelde snelheid van ongeveer 6,6 km/u.
Deze keer had ik de route zelf uitgestippeld, en het parcours voerde me langs de mooie plekken van Lennik en Eizeringen. Het was weer een pittige route met modderige paden en flink wat reliëf. Op een gegeven moment liep ik verkeerd, precies op het meest modderige stuk van de wandeling. Terwijl ik mijn kaart aan het bekijken was, verloor ik mijn evenwicht en gleed ik met mijn kont recht in de modder. Stel je voor, ik zat daar helemaal onder, en kon alleen maar lachen om mijn eigen onhandigheid. Dat was zeker een moment om niet snel te vergeten!
Het was wel een bijzondere ervaring om zo lang alleen op pad te zijn. Het gaf me de kans om na te denken over van alles en nog wat. Ik dacht na over de zin van het leven, de schoonheid van de natuur, en hoe ver we zijn gekomen in onze voorbereiding voor de 100 km Dodentocht. Ook overpeinsde ik hoe belangrijk het is om doelen te hebben en de stappen die we zetten om die doelen te bereiken.
Hoewel ik echt genoten heb van de wandeling, merkte ik dat het toch veel leuker is wanneer we dit samen doen. Ik miste mijn maatje, Thomas, en de gesprekken en grappen die we normaal gesproken delen tijdens onze wandelingen.
Deze route heb ik al een aantal keer afgelegd: eerst op de fiets, daarna hardlopend en nu wandelend. Het is grappig om te zien hoe ik het parcours steeds op een andere manier heb ervaren. Wie weet hoe ik het de volgende keer zal doen – misschien met krukken of een rollator?
Al met al was het een geslaagde solo-tocht die me weer een stap dichter bij ons uiteindelijke doel bracht. Ik hoop dat Thomas ook de moed vindt om zo lang alleen op pad te gaan. Ik zal hem alvast mentaal steunen vanuit Italië. Ik kijk ernaar uit om volgende week weer samen met Thomas op pad te gaan en onze avonturen voort te zetten.
Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer!
